LETRAS GALEGAS

ADMINISTRAR O CAPITAL DO NOSO DESTINO,

é unha forma de viver.

Querer trocar a moeda do nosso destino

é umha forma de morrer.

Aquilo é próprio de ti,

isto de min.

Vive, pois, Phoénix, a tua vida,

mentras eu morro a miña morte.

Hai um além que se chama autenticidade,

onde, se cadra, a tua vida e a minha morte

convergirám, como paralelas no infinito,

Hoxe Día das Letras Galegas a figua a homeaxear é Ricardo Carvalho Calero, profesor ferrolano, unha figura  relevante da cultura gallega da segunda metade del século XX, desarrolló unha traxectoria vital fondamente vinculada á historia do galeguismo : foi na súa xuventude membro do Seminario de Estudos Galegos e colaborador da revista Nós, participou na redacción do Estatuto de Autonomía de 1936 e,   implicouse   na recuperación del idioma propio. Membro de la Real Academia Galega, destacó polo seu labor literario,  a crítica e a investigación filolóxica, convirtíndose no ano 1972 no  primeiro catedrático de LINGUA E LITERATIRA GALEGA

"A finalidade fundamental é petar na conciencia do noso país e poñerlle diante un espello que lle permita recoñecerse a si mesmo, contribuír a formar a conciencia de Galiza". 

                                                                              Ricardo Carvalho Calero

OBRA

ESTUDOS SOBRE LINGUA E LINGÜÍSTICA

•  Gramática elemental del gallego común (1966)
•  Problemas da Língua Galega (1981)
•  Da fala e da escrita (1983)
•  Do galego e da Galiza (1990).

ESTUDOS SOBRE LITRATURA GALEGA

• 
  
• “Arredor de Rosalía” en 7 ensayos sobre Rosalía (1952)
• , Sete poetas galegos (1955)
•  Aportaciones a la literatura gallega contemporánea (1955),
•  “Ramón, príncipe de Aquitania” en Homaxe a Ramón Otero Pedrayo (1958)
•  Contribución ao estudo das fontes literarias de Rosalía (1959)
• Versos iñorados ou esquencidos de Eduardo Pondal (1961)
•  Historia da literatura galega contemporánea, (vol. 1, 1963; edición da obra completa, 1975; 3ª ed., 1981).

• Trinitarias (en castelán, 1928), 
• Vieiros (1931),
•  La soledad confusa (1932),
•  O silenzo axionllado (1934), 7
• Anxo de terra (1950),
•  Poemas pendurados de un cabelo (1952)
• ,Salterio de Fingoy (1961).

Compilacións: 

• Pretérito imperfeito, 1927-1961 (1980); 
• Futuro condicional, 1961-1980 (1982), 
• Cantigas de amigo e outros poemas, 1980-1985 (1986),
•  Reticências, 1986-1989 (1990), 
• Poesía perdida (1993).

Antoloxías / estudos:

•  Beleza, Verdade (2019). Escolma poética e limiar de Pilar Pallarés.

NARRATIVA

• A xente da Barreira (1951),
•  Narrativa completa (1984)
• Scórpio (1987).

TEATRO

• Catro pezas (1971
•  Teatro completo (1982)

                                                                        CRONOLOXÍA

                                                                     BIOGRAFÍA E POEMAS